Χειμερινό ηλιοστάσιο

 ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ

(γέννηση των μονογενών υιών του θεού)

   Η παρουσία των Ελλήνων και του Ελληνικού πολιτισμού χάνεται στο βάθος του χρόνου. Στην  κυριολεξία  εξαπλώνεται σε όλον τον κόσμο ,αφού πέρασε  στάδια κυκλικής καταστροφικής εξέλιξης  παγκόσμιας εμβέλειας. 

  Ο προκατακλυσμιαίος πολιτισμός (χρυσή εποχή) καταστράφηκε . Ακολούθησαν άλλοι κατακλυσμοί που εξαφάνισαν τον πολιτισμό της « αργυρούς εποχής» για να φτάσουμε στην αρχαία  Ελλάδα (χάλκινη εποχή) σε ένα πολιτιστικό σημείο χαμηλότερο των προηγουμένων περιόδων. Κι όμως κατά τη φάση αυτή του ελληνικού πολιτισμού το σύστημα αξιών βρήκε την πλήρη εφαρμογή του σε όλους τους τομείς ,για να φτάσουμε στη μοναδική τελειότητα του Ερεχθείου και του Παρθενώνα κι  σ’ άλλους χώρους λατρείας των Ελλήνων θεών.

       Θρησκεία τους ήταν η παγκόσμιος θρησκεία της χρυσής εποχής προσαρμοσμένη στη νοοτροπία και στην ιδιοσυγκρασία των Ελλήνων.  Τιμούσαν οι  Έλληνες του θεούς τους με πολλούς τρόπους .

Ο Ορφέας κατέταξε τις θρησκευτικές γιορτές του έτους σε  ένα σύστημα μυστηριακής σημασίας το οποίο συμβολίζει την πνευματική πορεία της ψυχής προς τη τελείωση της.

     Η ημερομηνία της αρχής των Μυστηρίων είναι η ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ

( 21 Σεπτεμβρίου). Η φθινοπωρινή βροχή εικονίζει τις ουράνιες ακτίνες του φωτός . Όπως καλλιεργείται η γη, έτσι πρέπει να καλλιεργούνται κι οι ανθρώπινες ψυχές  για να εκδηλώνουν τις δυνάμεις τους.

  Κατά την χειμερινή τροπή του ήλιου ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΆΣΙΟ(21 Δεκεμβρίου) γιόρταζαν τη γέννηση του Διόνυσου του Ζαγρέως. Η  εορτή αυτή ήταν υψίστης σπουδαιότητας ,γιατί η ανθρώπινη ψυχή έφτανε στα όρια τέτοιας διανόησης που μπορούσε με τις επιδράσεις του Ουρανού να εκδηλώσει ικανότητες προς απόκτηση γνώσης με τη βοήθεια της οποίας μπορούσε να κατακτήσει τα μέσα της πνευματικής της ανόδου.

     Κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο γιόρταζαν και υμνούσαν τη γέννηση του ΔΙΟΝΥΣΟΥ του απελευθερωτή των ανθρωπίνων ψυχών εκ του Άδου. Οι  Ορφικοί μελετώντας τις μεταμορφώσεις των ψυχών της γης, γνώριζαν τα μέσα τα οποία θα τους καθοδηγήσουν για τα κατακτήσουν την αθανασία

ΟΙ μεγάλοι δάσκαλοι της μυστηριακής γνώσης οι οποίοι υπήρξαν ιδρυτές  όλων των αρχαίων θρησκειών γεννήθηκαν κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο.  Γέννηση τους όμως  δεν είναι η ανθρώπινη τους εμφάνιση ,αλλά η αλληγορική εικόνα της πνευματικής τους αναγέννησης ,αφού κατανικηθεί ο τιτανικός τους κόσμος.

Ο Ζεύς γεννήθηκε κατά τις τελευταίες μέρες του Δεκέμβρη(όπως ακριβώς και οΔιόνυσος , ο Οσιρις  ο Μίθρας και τόσοι άλλοι Μεσσίες) μέσα σε ένα σπήλαιο στο όρος Ίδη της Κρήτης.. Κινδύνευε από τον Κρόνο(όπως ο Χριστός από τον Ηρώδη).

Τα ζώα που είχαν σαν χειμερινό τους καταφύγιο το σπήλαιο της Ίδης  οδηγούμενα από ένστικτο με την ανάσα τους ζέσταναν το βρέφος αιώνες πριν  κάνουν το ίδιο στο σπήλαιο της Βηθλεέμ.

Κατά τα Διονυσιακά μυστήρια ο Ζευς  ανακύρηξε τον Διόνυσο «Υιό του». Ο Διόνυσος δε, φαίνεται να λέει στους υπό μύηση «είμαι η ζωή και ο θάνατος».

   Ο Ορφέας και άλλοι συνδέουν τη γέννηση του Διόνυσου με την εμφάνιση ενός ιδιαίτερα λαμπρού αστεριού γι’αυτό τον ονομάζουν «αστροφαή». Γιόρταζαν όμως κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο την αναγέννηση του φωτός. Για τρεις ολόκληρες μέρες ο ήλιος δεν αλλάζει θέση  στο ουράνιο στερέωμα η ήλιος και την 25^η Δεκεμβρίου εμφανίζεται αναγεννημένος κλέβοντας από τη νύκτα(σκότος) το φως και χαρίζοντας το στην ημέρα.

  Τα Ηλιούγεννα λοιπόν γιόρταζαν  την 25^η Δεκεμβρίου οι πεφωτισμένοι μας πρόγονοι πριν η  «εξ αποκαλύψεως θρησκεία» τα κάνει όλα σκόνη και θρύψαλα.

Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που οι Έλληνες περιμένουν με συγκίνηση τη γέννηση του Θεανθρώπου που τώρα ονομάζεται Ιησούς, γιατί μέσα στα κύτταρα τους κουβαλούν υποσυνείδητες μνήμες της γέννησης των  δικών τους Θεών αιώνες πριν .

Παρόμοια συγκίνηση προκαλεί και η μορφή της Παναγίας ,στο πρόσωπό της  οποίας επέδωσαν στοιχεία και ιδιότητες των Θεϊσών της πατρώας θρησκείας, όπως της   Παρθένου Αθηνάς , της Εκάτης ,της Αρτέμιδος και άλλων.

Επονομάζεται  βρεφοκρατούσα   γιατί κρατεί στην αγκαλιά της τον Ιησού όπως η ΜΑΝΑ ΓΗ κρατεί αγκαλιά   θείο βρέφος το Διόνυσο .          

      Όσο ο όρος «γλυκιά παρθένος» είναι κι αυτός ελληνικός και συναντάται σε πόλλά μυστήρια. Στην Κρήτη μάλιστα εξέχουσα θέση κατέχει η Βριτομάρτις ,που μεταφράζεται στα Κρητικά «γλυκιά παρθένα».Μετά απ’ αυτά δε θα παραξενευτούμε όταν μάθουμε  ότι σε ένα Μινωικό χάραγμα με σκηνή δεντρολατρείας (το σημερινό χριστουγεννιάτικο δέντρο) ,παρουσιάζεται ομοίωμα της παράστασης της σπηλαιϊκής  γέννησης του «Θείου βρέφους»

          Σ’ αυτά  τα ιερά δέντρα  οι Μινωίτες και όχι μόνο, κρεμούσαν ομοιώματα, όπως κούκλες και περιστέρια, που συμβολίζανε  την «επιφάνεια» την εμφάνιση δηλαδή  στους ανθρώπους του θείου βρέφους που γεννήθηκε σε κάποιο σπήλαιο.        Προϋπήρχε  λοιπόν το χριστουγεννιάτικο δέντρο πριν τη γέννηση στη Βηθλεέμ, όπως προϋπήρχε και το σπήλαιο εντός του οποίου γεννήθηκε η «άμπελος η αληθινή» στοιχεία τα οποία αντέγραψε η εκ των έξω ερχόμενη νέα θρησκεία .

      Αρχέτυπες μνήμες  δημιουργούν στους  Έλληνες δυνατά συναισθήματα γι’ αυτές τις γιορτές γιατί τις αναγνωρίζουν δικές αφού είναι από χιλιετίες  καταγραμμένες στα κύτταρα τους .

ΚΑΛΑ  ΗΛΙΟΥΓΕΝΝΑ ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ

                   ΕΛΕΝΗ ΑΠ. ΜΑΝΙΩΡΑΚΗ

                           ΔΑΣΚΑΛΑ

ΛΕΞΕΙΣ ΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

ΛΕΞΕΙΣ ΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

    Τώρα κατάλαβες γιατί  «εθνικιστής» λεγόταν

όποιος τολμούσε Έλληνας τη χώρα του να υμνήσει

και την ιερή κληρονομιά να μην αμφισβητήσει;   

Για να την ρίξουνε   βορρά στα αρπακτικά του κόσμου

και να  καταβροχθίσουνε το άγιο παρελθόν μας.  

   Τώρα κατάλαβες γιατί σ’ αρνήθηκαν  τη γνώση

για  κλέη και ιδανικά αρχαίων προγόνων κτήμα

που απαντήσεις δώσανε στ’ αινίγματα  του κόσμου;

Γιατί  η γνώση κι η επίγνωση της ρίζας της  φυλής σου

μπουρλότο θα  αφύπνιζε το ουράνιο παρελθόν σου

 κι άλλους δε θέλουν Έλληνες στ’ όνομα και στη σκέψη.

  Τώρα κατάλαβες γιατί χωρίς αιδώ και γνώση

σου ’βαλαν το  παράσημο του ρατσιστή στον ώμο

σαν έλεγες στους Έλληνες ανήκει η Ελλάδα.

Γιατί θα τους δυσκόλευες στην μοιρασιά της γης σου

που μέσα από τα αίματα δάφνες ακόμη ανθούνε.

και άσματα ηρωικά στις ράχες αντηχούνε

   Τώρα κατάλαβες γιατί  απ’ το πατρικό σου χώμα

που αφέντης εσύ ήσουνα  και βασιλιάς της φύσης

είλωτα σε κατάντησαν  δικών τους  συμφερόντων;

Γιατί αυτή η γωνιά της γης της θαλασσολουσμένης 

πού ’χει τον ήλιο στέμμα της και τ’ άστρα φαναράκια

από παλιά την ζήλεψαν του κόσμου οι αφεντάδες. 

  Τώρα κατάλαβες γιατί δεν πρέπει να ξυπνήσουν

πρόγονες μνήμες θεϊκές που ‘χεις στα κύτταρά σου.

Γιατί φοβούνται το θεριό που κρύβεις στην καρδιά σου.

Γι’ αυτό στοχεύουν  Έλληνα αγνέ να αφανίσουν

 από το πρόσωπο της γης  την «άτιμη»  φυλή σου

ΕΛΕΝΗ  ΜΑΝΙΩΡΑΚΗ

δασκάλα 

 

"ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ"

«ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ»

Μικρό παιδάκι στο σχολειό θυμάμαι,

όλο καμάρι με τρεμάμενη φωνή,

σε μια στημένη πρόχειρα σκηνή

 υπόσχεση να δίνω στην πατρίδα.

«Μια σπιθαμή απ’ το χώμα αυτό

 τ’ άγιο κι ιερό δε δίνω»…..

Φωνές χειροκροτήματα και ζήτω,

βεβαίωναν του λόγου τ΄αληθές,

 μα άλλο είναι φίλε μου να λες

κι άλλο να πράττεις σε κινδύνου ώρα.

 Μα τώρα περισσέψανε τα λόγια

 γιατί είναι ο εχθρός προ των πυλών

 και μόνο μ’ εκτοξεύσεις απειλών

δε θα λυθούν της συμφοράς τα μάγια.

Πατρίδα μου, και ποια σχοινιά μας δένουν

και δε μηνούμε στον εχθρό «μολών λαβέ»

Εμπρός,  γόνε Ελλήνων ακριβέ.

Έλληνα, ορθώσου την Ελλάδα αλυσοδένουν.

ΕΛΕΝΗ  ΑΠ.  ΜΑΝΙΩΡΑΚΗ

                                                                    

                                                                                                

                                     

ΚΙ ΕΤΣΙ ΕΑΛΩ Η ΕΛΛΑΣ

  ΚΙ   ΕΤΣΙ   ΕΑΛΩ   Η   ΕΛΛΑΣ

Η τραγωδία της Ελλάδος δε βρίσκεται  μόνο

στην καταστροφή ενός μεγάλου πολιτισμού,

αλλά και στην απώλεια ενός μεγάλου οράματος

                                                   (ΧΕΝΡΥ  ΜΙΛΛΕΡ)

 Το παρελθόν μας δίνει τις αναμνήσεις, το παρόν μας χαρίζει το τώρα  και το μέλλον μας επιφυλάσσει  εκπλήξεις κι απρόοπτα.

Πριν από δύο χρόνια  ούτε θα μπορούσαμε να φανταστούμε όλα αυτά τα ακατανόητα που συμβαίνουν στη χώρα μας. και  τώρα εύλογα  μπορούμε να αναρωτηθούμε:

«Ποιος καταράστηκε τη χώρα των ανθρώπινων θεών

και φθάσανε οι συμφορές ασκέρια!

Την τύχη της Ελλάδος  ποιος ανθέλληνας θεός

παρέδωσε  σε ξένων κριτών χέρια»!

Κι όμως υπήρξαν σημάδια μα τ’ αγνοήσαμε. Τις κατά καιρούς σκόρπιες κουβέντες τις ονομάσαμε Κασσάνδρες και εκωφεύσαμε.

  Η νέα τάξη πραγμάτων μας βρήκε απροετοίμαστους και απρόθυμους να συμβιβαστούμε με την πραγματικότητα.  Υψώσαμε τις γροθιές μας , φωνάξαμε, πυρπολήσαμε ,σπάσαμε, κάψαμε αθώους και ήσυχοι ότι κάναμε το καθήκον μας αποχωρήσαμε νικημένοι νικητές.

 Οι τεχνικές της μαζικής υποταγής που χρόνια τώρα εφαρμόζονται παγκοσμίως είχαν κάνει καλά τη δουλειά τους. Η νέα τάξη δούλων είναι πια γεγονός. Χρόνια τώρα η κοινωνίας μας δέχεται διαβρωτικές επιρροές, που σκοπεύουν στην υποταγή του ανθρώπου.

Η καθημερινή πλύση εγκεφάλου που υφίσταται από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης προκατασκευάζουν και  του υποβάλλουν πολιτικές και άλλες απόψεις που τον καθιστούν παθητικό και άβουλο ον, ανίκανο  να αντιδράσει.

Έτσι παραδοθήκαμε «στο πνεύμα της εποχής» και γίναμε  ρομπότ του πολιτικού και θεοκρατικού κατεστημένου .

Με  ψεύτικους φόβους, μας τρομοκράτησαν για  δήθεν επερχόμενες καταστροφές, και μας μετέτρεψαν σε  κατευθυνόμενα πιόνια στην παγκόσμια σκακιέρα της  απάθειας και  της  αδιαφορίας.

Το όπλο τού φόβου κατέχει πρωτεύουσα θέση στο ψυχολογικό

οπλοστάσιο. Ο φόβος κάνει τον άνθρωπο πρόθυμο να υποταχτεί πριν ακόμη αρχίσει να αγωνίζεται.

Το διαρκές σφυροκόπημα της προπαγάνδας  σκοπό έχει να  οδηγήσει

  στην άλωση του μυαλού και της συνείδηση μας. 

Η μηχανή που παράγει τους σύγχρονους δούλους  καλά κρατεί

Οι εγκληματίες του μυαλού καλά έδρασαν και στη Ελλάδα.

Και που θα μπορούσαν να πλήξουν τον Έλληνα. Μα στο   παρελθόν του.

Χρόνια τώρα ανθελληνικές δυνάμεις στόχο έχουν  ν’αμαυρώσουν το αιώνιο παρελθόν μας να αλλοιώσουν την ελληνική συνείδηση και καταγωγή μας  Από πολύ νωρίς  αρχίζει μεθοδικά και συστηματικά η προσπάθεια  για τον  θρησκευτικό αποπροσανατολισμό  και την απελληνοποίηση των ελληνοπαίδων. Η εκπαίδευση ελλιπής και ανθελληνική. Οι ρίζες  των Ελλήνων όμως προχωρούν τόσο βαθειά που δεν μπορούν τα ανθρώπινα σχέδια να φτάσουν εύκολα.

 Να μην   ξεχνούμε ότι η Ελλάδα είναι μήτρα μεγάλων κι άφθαρτων  ιδεών κι όλα  όσα χαρακτηρίζουν τον ελληνικό πολιτισμό είναι απόρροια της  ελληνικής θρησκείας και των μυσταγωγικών θεσμών της.

     Ζούμε  όμως   δύσκολες  εποχές κι έρχονται και δυσκολότερες

 Με το να ζούμε στη σκιά  των επιτευγμάτων των προγόνων μας  δεν αρκεί. Να  τους φθάσομε πρέπει ,γιατί να τους ξεπεράσουμε είναι αδύνατον, αφού χρόνια η προσπάθεια της  αλλοίωσης της  ελληνικής σκέψης έχει κάνει καλά τη δουλειά της.

 Ο αείμνηστος Σ. Νάγος  το 1911 προφητικώς έλεγε:

«Εάν αναγεννάτο η Ελληνική  σκέψη η ομίχλη η οποία κρατεί επί των διανοιών των ιθυνόντων θα είχε διαλυθεί. Τα πάθη της δύσεως θα προσέκρουαν προ των βελών του ουρανίου Απόλλωνος. Αι ιεραί προμετωπίδες του Παρθενώνος θα ήσαν το προσκύνημα κάθε ψυχής.

Λησταί και βέβηλοι Ελγίνοι δεν θα υπήρχαν»

Θυμηθείτε λοιπόν πολέμιοι και συκοφάντες της χώρας  μας ότι η  Ελλάς βρήκε τον κόσμο χωρίς  φιλοσοφική σκέψη, με πρωτόγονες θρησκευτικές ιδέες, σε μια ζωώδη κατάσταση. Σας εισαγάγαμε στο κόσμο του πανανθρώπινων ιδεών. Σας διδάξαμε επιστήμες, πολιτική, φιλοσοφία, τέχνες. Μην ξεχνάτε. Η δική μας Αφροδίτη  δε θ’ άπλωνε ποτέ το χέρι να ζητιανέψει.

 Είναι η θεά του έρωτα του ελληνικού, του θείου έρωτα, του

χιλιοτραγουδισμένου, που διαθέτομε σε αφθονία Ας ζητιανέψουν οι ανέραστοι. Οφείλουμε όμως ευχαριστώ καρδιάς κι αγάπης λόγια σ’ όσους  φιλέλληνες  με λόγια ή με έργα έδειξαν τη συμπαράστασή τους στη χώρα μας . Κι είναι πολλοί διανοούμενοι και μη ,απλοί άνθρωποι που αγαπούν  αυτό το λαό που κουβαλά στα κύτταρά του την τρέλα ,τον έρωτα, την αγάπη για ζωή .Που πιστός στον Θεό του τον ΞΕΝΙΟ ΔΙΑ ,υποδέχεται και φιλοξενεί τον κάθε ξένο τον κάθε περαστικό.

Κουράγιο Έλληνες. Ας  μη χαθούν τα οράματα. Ενδυθείτε την πρώτη σας ύλη και να θυμάστε, πώς η Ελλάδα είναι η χώρα των θεών, ο εκ της στάχτης του αναγεννόμενος φοίνικας και όπως λέι ο ΡΙΣΠΕΝ¨

«Όταν η γη θα εκπνέει στο διάστημα, η τελευταία της λέξη θα είναι ΕΛΛΑΣ».

                                                        ΕΛΕΝΗ   ΑΠ’ ΜΑΝΙΩΡΑΚΗ

                                              ΔΑΣΚΑΛΑ-ΠΟΙΗΤΡΙΑ-ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ  

Κείμενο

«Αμύνεσθαι περί πάτρης»

«Αισχρόν εστί το σιγάν

της Ελλάδος πάσης αδικημένης»

                   ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ

   

Χωρίς  κανόνια κι οβίδων κρότους, χωρίς ο πόλεμος επίσημα να κηρυχτεί,

χωρίς  σειρήνες και καμπάνες να αναγγείλουν τον ερχομό τους  

 βρέθηκε η πατρίδα μας  περικυκλωμένη  από  εχθρούς.

  Άνδρες δε ζώστηκαν τ’ άρματα.  Γυναίκες δεν κουβάλησαν στην πλάτη πυρομαχικά.  Πολεμικές ιαχές δεν αντιλάλησαν στα ελληνικά λαγκάδια.

Κι  όμως Έλληνες «εάλω η Ελλάς»

Μα πώς; Ποιοι ; και γιατί; κι από πότε;

 Μα χρόνια τώρα σκόρπιες φωνές προσπάθησαν να μας βγάλουν από το λήθαργο που μας έριξε η ευδαιμονία Μα εμείς πού χαμπάρι! Χωμένοι στο καβούκι της αδιαφορίας κωφεύαμε στις παρακλήσεις και στα σημάδια που η έμπειρη ΜΑΝΑ μας έστελνε.   Ναι μας έστελνε οιωνούς επταφάνερους για να μας αφυπνίσουν.

 Δεν είδαμε, κοιμόταν το μυαλό στη αναπαυτική πολυθρόνα της καθημερινότητας.

Ντύσαμε με βελούδα τις αιώνιες αξίες μας , τις ταριχεύσαμε και αφήσαμε τους άλλους να τις θαυμάζουν. Έτσι νομίζαμε .

 Αλλά πίσω από το θαυμασμό κρυβόταν ζήλια για πράγματα και για ιδέες που γέννησαν μόνο μυαλά ελληνικά

Κι ήρθαν κοντά μας οι εχθροί ντυμένοι φίλοι, με κουστούμια ακριβά και ψεύτικα χαμόγελα.  Φορώντας  το προσωπείο του σωτήρα, ξεμπάρκαραν ασκέρια τους σκλάβους  στη γη μας .

Τρύπια τα σκλαβοκάραβα  και ξέβραζε το κύμα στις ακτές κορμιά νεκρά και ζωντανούς χωρίς ψυχή και πώς να τους αφήσουν του ΞΈΝΙΟΥ ΔΙΑ τα παιδιά χωρίς φιλοξενία;

  Στίφη συνάχτηκαν του κόσμου οι πεινασμένοι στη φιλόξενη χώρα μας.

    Κι έχει  αγκαλιά πολύ μεγάλη η μάνα, μα τόση δυστυχία πού να  τη χωρέσει;

  Κι έτσι « Εάλω Έλληνες η Ελλάς»  με εχθρούς που εχθροί δεν είναι .

κι το ότι είναι πιόνια αόρατων εχθρών δεν το γνωρίζουν.

 Τυρανισμένα  ασκέρια είναι, θρέμματα της πείνας  και του πόνου ,παιδιά ενός άσπλαχνου θεού και πώς να επιστρέψουν στο άδειο  τους το χθες το χαλασμένο;

 Πού είναι τότε ο εχθρός; Δε βλέπαμε κοιμόταν το μυαλό και μάγεψαν τ’ αφτιά μας τα τραγούδια των  Παγκόσμιων Σειρήνων

Τώρα το αγκομαχητό της μάνας μας Ελλάδος μας έκανε να πεταχτούμε αλαφιασμένοι.

Ζωστήκαμε τα άρματα.  Κρεμάσαμε το παρελθόν για φυλαχτό στα στήθη, ξεθάψαμε μνήμες ηρωικές για Μαραθώνες, Σαλαμίνες, Θερμοπύλες, φορέσαμε την περικεφαλαία του Κολοκοτρώνη και του τσολιά τη φουστανέλα και φωνάζοντας ηρωικά  α έ ρ ααααα! 

χιμήξαμε  ακάθεκτοι να βρούμε τον εχθρό.

Μα πουθενά ο εχθρός!

 Γύρω μόνο φίλους βλέπαμε, έτοιμους να μας  βοηθήσουν τάχα

 Δίπλα μας   ο εχθρός ντυμένος φίλος καιροφυλακτούσε με στόμα ορθάνοιχτο για να μας καταπιεί, μόλις παραπατήσουμε και πέσουμε στη λήθη. Κι αυτό επιδιώκουν να ξεχάσουμε ,να ξεχαστούμε και τότε θα’ ναι πιο εύκολος ο αφελληνισμός μας . Μια προσπάθεια που ξεκίνησε είκοσι αιώνες πριν διαλύοντας  ένα πολιτισμό και ελαχιστοποιώντας την Ελληνική γνώση. 

Πιόνα ενός παγκόσμιου σχεδίου οι Έλληνες εκπαιδευτικοί μέσα στην αγωνία μας  να τα προλάβουμε όλα δεν καταλάβαμε. Προτάσσοντας την αγάπη  στους μαθητές  μας δεν   καταλάβαμε ότι ακολουθώντας πιστά τις επιταγές του ωρολογίου και αναλυτικού προγράμματος  του Υπουργείου Παιδείας και «Θρησκευμάτων παρακαλώ» συμβάλλαμε και συμβάλουμε ακουσίως  στο πρόγραμμα αφελληνισμού των Ελλήνων.Πρόγραμμα που έντεχνα   κυρίως τώρα προωθεί το Υπουργείο Παιδείας.

Γι’ αυτό ξυπνάτε Έλληνες. Διαμαρτυρηθείτε. Ύπουλα μας κλέβουν την πατρίδα μας. Απέτυχε λέει η παγκοσμιοποίηση. Σε μας το λέτε αυτό;

Έτσι απλά απέτυχε; Πέτυχε όμως ο στόχος της.

Πέτυχαν να αλλοιώσουν τον ελληνικό πληθυσμό. Πέτυχαν να μουτζουρώσουν την αισθητική εικόνα της πόλης της Παλλάδος και όχι μόνο. Πέτυχαν να βάλλουν την ταμπέλα του ρατσιστή σε όποιον τολμούσε να διαφωνήσει στην αθρόα επέλαση των αλλοδαπών στρατιών,των απορριγμένων αυτών παιδιών ενός πατέρα επουράνιου που  δεν τόλμησε να τα αναγνωρίσει ως  γνήσια τέκνα του. Πέτυχαν να μας  μπερδέψουν στα δίχτυα της σύγχυσης και του φόβου. Πέτυχαν να μας αποκοιμίσουν.

Γι’ αυτό ξυπνήστε Έλληνες, αντισταθείτε στο άδικο  και θυμηθείτε ότι έχουμε στην κατοχή μας  όπλα απέθαντα,που δεν ξερνούν φωτιά και θάνατο, όπλα μοναδικά  και ακατάλυτα που θα μας  χρήσουν και πάλι νικητές στις αγορές του τώρα τις παγκόσμιες.  Έχουμε να προτάξουμε Δελφούς και Παρθενώνες ,ιδέες πανανθρώπινες και αξίες άφθαρτες .

 Κουβαλάμε στα κύτταρα μας το σπέρμα της Δημοκρατίας . Στολίσαμε του ουράνιου θόλου το στερέωμα με ονόματα ελληνικά κι έτσι το σύμπαν πάντα θα ομιλεί  γλώσσα ελληνική.

Δώσαμε τα φώτα του πολιτισμού στην απολίτιστη τότε ανθρωπότητα γιατί θέλαμε ο πολιτισμός μας να γίνει ο φάρος που θα σκορπούσε τα σκοτάδια της αμάθειας και της βαρβαρότητας .

 Δεν τον βάλαμε ενέχυρο  για δανεικά κι ας πεινάσαμε.

Δεν τον πουλήσαμε κι ας κινδυνέψαμε . Με προπύργιο το σώμα μας τον σώσαμε από επίδοξους κατακτητές    Δώσαμε το αίμα της ψυχής μας για να τον κρατήσουμε αλώβητο αιώνες κι αιώνες,

  Είναι να μην ξυπνήσει μέσα μας του Έλληνα το μεγαλείο.

Γιατί τότε γινόμαστε, ήρωες , ημίθεοι, θεριά και δε επιτρέπουμε σε κανένα να τσαλακώσει το πελαγίσιο αφρένιο  γιακαδάκι  που  φορά χαϊδευτικά αιώνες  τώρα   το Αιγαίο στην όμορφη  μας  χώρα.

  Θα μου πεις  πώς τότε  είχαν πρόσωπο οι εχθροί κι ήταν ποιο εύκολο.

Μα και τώρα σαν  αφυπνιστεί  η  έντεχνα κοιμισμένη ελληνική συνείδηση κι η γνώση, οι Έλληνες , θα σπάσουν το  φράγμα της ανεξήγητης σιωπής θα νικήσουν το φόβο μιας κακομοιριάς που δεν τους ταιριάζει, θα βγουν δυναμικά από το λήθαργο και τότε μια γροθιά θα δώσουν  και πάλι την απάντηση τους όπως  παλιά. Γιατί γνωρίζουν πώς  αυτή  η χαϊδεμένη πρωτοκόρη του Αιγαίου

«καίγεται στάχτη γίνεται και πάλι ξανανιώνει»

                          ΕΛΕΝΗ  ΑΠ.ΜΑΝΙΩΡΑΚΗ -  ΖΩΙΔΑΚΗ                           

                                                                        ΔΑΣΚΑΛΑ

                                                                ΠΟΙΉΤΡΙΑ –ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

                                                 e.mail: elmanioraki@gmail.com

Γεροντκός αντίλογος

 ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΣ   ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ

    -Θα το σπάσω του τηλέφωνου το στόμα,

 δεν γελά, δεν ανασαίνει ,δε φιλά,

λίγα χρόνια που μου μείνανε ακόμα

 θέλω λόγια  από  χείλη αληθινά

-Δεν τα θέλω τα αέρινα τα λόγια

δε χορταίνουν δε ζεσταίνουν την καρδιά ,

προτιμώ να μου μιλούν χείλη και μάτια ,

τέτοια λόγια έχουν αγάπης ευωδιά

-Πώς περάσανε τα ανθρώπινα τα χρόνια !

που ψιθύριζαν τα χείλη «σ’ αγαπώ»

και συνήγοροι τα μάτια  εμελώναν

της αγάπης τον ερωτικό σκοπό

-Τώρα λόγια και φιλιά ως και τα χάδια

 ανταλλάσσονται εν μέσω συσκευών,

χέρια ,χείλη, μάτια ,στόμα καταργούνται

 στο ανόητο  παιχνίδι των βουβών.

-Ξεψυχήσανε οι ζωντανές κουβέντες

«Το αντίο»  «το μου λείπεις» « τις ευχές»

στο email  έτσι απλά τα αναθέτουν .

«καραγκιόζηδες εμείς  κι αυτό ο μπερντές».

-Τι θα θέλω τα πτυχία και τους τίτλους 

για αναλφάβητος κι αγράμματος  περνώ

της καινούριας εποχής  να εννοήσω

τα επιτεύγματα  δε γίνεται ΓΕΡΝΩΩΩΩΩ!.

Η γριά συντρόφισσα του που στον πόνο

 τόσα χρόνια ήταν δίπλα του εσαεί 

στο αυτί το κουφαμένο του φωνάζει

πως «γηράσκω διδασκόμενη αεί»

Παίρνει τότε τον παππού χέρι ,χεράκι ,

να του μάθει τα νέα κόλπα των καιρών,

πώς   με email      να ζητήσει μία θέση

στον παράδεισο των ορατών θεών

  Τα  άσαρκα της τότε  δάχτυλα  απλώνει

 στου κομπιούτερ τον παγκόσμιο ιστό

κι ο παππούς διαβάζει τότε στην οθόνη

«γέρο -μάγκα μου ακόμη σ’ αγαπώ.